Μια κοπέλα μόνη, λίγο χλωμή και αδύναμη, μα γεμάτη νεύρο και πάθος κάθεται δίπλα στο παράθυρο και αγναντεύει νευρική από ψηλά την απεραντοσύνη της γης, ανάμεσα απ’ τα γκρίζα φουρτουνιασμένα σύννεφα, την ώρα που το αεροπλάνο στροβιλίζεται πάνω κάτω απ’…

Κάθε λάθος πάντα εκεί να μυρίζει το άρωμα σου να φοράει την ποδιά σου και να με πολιορκεί να μου γνέφει πονηρά να τρυπώνει στα κρυφά να με παίρνει αγκαλιά και να κλαίει γοερά να σκουπίζω απαλά κάθε δάκρυ που…

Άδεισε το πάπλωμα και το κρεβάτι άδειο έσβησε το άρωμα απ΄ της ζωής το κάδρο κάθε τέλος και αρχή κάθε αρχή και τέλος μα είσαι για μένα η πηγή η άρπα και το βέλος με βήμα σταθερό πλάι πλάι αγκαλιά…

Ελπίδα χαμένη ξανά προδομένοι ίδια εικόνα σε τούτο το χώμα φυτέψανε σπόρο θερίζουμε πόνο αλλάξαν και γίναν οι “άλλοι” για σένα και τώρα χαμένοι δίχως πυξίδα μείναμε μόνοι σ΄ αυτή την παρτίδα είπαμε ΟΧΙ με κόστος μεγάλο μα μας το…

Γι’ αυτό σε ερωτεύτηκα γι΄αυτό το χαμόγελο που σχηματίζεται τώρα αμυδρά στα χείλη σου γι’ αυτούς τους καπνούς που έβγαζες απ’ τα αυτιά κάθε φορά που επίτηδες σου πήγαινα σε κάτι κόντρα για κάθε φορά που με ρωτούσες να σου…

Ένα φύλλο χαρτί με δυο λόγια αδειανά που δεν έχει τι να πει μόνο λάθη μετρά γιατί όσο κι αν θες δε μπορείς απ’ το άγριο χθες να κρυφτείς γιατί ο έρωτας είναι Θεός στη ψυχή σου παρόν μάρτυρας στη…

Άδεια ρεζερβουάρ συναισθημάτων μέσα σε σώματα κενά σκουριασμένες οι αντλίες ανέφικτος ο ανεφοδιασμός τρύπιες στιγμές ευαισθησίας κινούν αλλού τα νήματα μα στέκονται στα εφήμερα και χάνουν τα νοήματα φοβιτσιάρες μα συνάμα κυνικές ελέγχουν με ζήλο τις σκιές γλιστράνε σαν μανιακές…

Aχνιστές απότομες πλαγιές αγκαλιασμένες από παχιά ομίχλη φύλλα καταγής πεσμένα σε χίλιες καφετιές παραλλαγές στάλες ραντίζουν το κορμί γυμνά κλαδιά ιδρωμένα άνευ όρων παραδομένα σε δύναμη υπερφυσική κοπάδι βουρκωμένα κούτσουρα κρυώνουν αδιαμαρτύρητα σ’ έναν αγώνα επιβίωσης που συμμετέχουνε κουτσά καταδικασμένα…