Αποσπάσματα
Ο ουρανός μέσα μας
Βέβαια, κάποιοι θα πουν πως σημασία δεν έχει ο ουρανός πάνω απ’ το κεφάλι μας, αλλά ο ουρανός μέσα μας, η διάθεσή μας. Τι να τον κάνεις τον πιο όμορφο και φωτεινό ουρανό του κόσμου, αν ο εσωτερικός σου ουρανός…
Για μια αγκαλιά
Απ’ εκεί και πέρα μπαίνουμε στα χωράφια της συγχώρεσης, τα οποία είναι πολύ πιο άνυδρα. Γιατί αν το να κάνεις ένα λάθος είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο, το να συγχωρείς είναι σχεδόν θεϊκό, ξεπερνά συνήθως τα ανθρώπινα όρια. Συνήθως η…
Το κάθε φιλί
Η Αφροδίτη τον κοίταζε αμίλητη μέσα στα μάτια, ενώ εκείνος σκούπιζε απαλά τα δάκρυα απ’ τα δικά της. Για πρώτη φορά στη ζωή της ένιωθε ασφαλής, ένιωθε την εσωτερική ζεστασιά ενός ανθρώπου. Έκλεισε τα υγρά μάτια της, αφήνοντας τα τελευταία…
Χορεύοντας με τα μαθηματικά
Τι και αν πέρασε πρώτος στο Μαθηματικό, στο Πανεπιστήμιο σπάνια τον έβλεπαν. Έμενε κρυμμένος μέσα στο μικρό διαμέρισμά του και χανόταν με μόνη συντροφιά τους αριθμούς. Αυτοί δεν τον κοιτούσαν με λύπηση, όπως τα βλέμματα του κόσμου. Ίσα ίσα που…
Εκείνη η κοπέλα
Μια κοπέλα μόνη, λίγο χλωμή και αδύναμη, μα γεμάτη νεύρο και πάθος κάθεται δίπλα στο παράθυρο και αγναντεύει νευρική από ψηλά την απεραντοσύνη της γης, ανάμεσα απ’ τα γκρίζα φουρτουνιασμένα σύννεφα, την ώρα που το αεροπλάνο στροβιλίζεται πάνω κάτω απ’…
Κενό δοκίμιο
Ο Λεωνίδας πάλι χαμένος στις σκέψεις του, παρατηρούσε τις άδειες θέσεις του λεωφορείου. Κι όμως δεν ήταν άδειες οι θέσεις, τα άψυχα βρομισμένα καθίσματα, φθαρμένα, παραδομένα σαν άλλοι Προμηθέες στην αιώνια τιμωρία της φθοράς. Άδειοι είναι οι άνθρωποι, κενοί πλέον…