Ποιητικές Διαδρομές

Τρύπιες στιγμές ευαισθησίας

Άδεια ρεζερβουάρ συναισθημάτων
μέσα σε σώματα κενά
σκουριασμένες οι αντλίες
ανέφικτος ο ανεφοδιασμός

τρύπιες στιγμές ευαισθησίας
κινούν αλλού τα νήματα
μα στέκονται στα εφήμερα
και χάνουν τα νοήματα

φοβιτσιάρες μα συνάμα κυνικές
ελέγχουν με ζήλο τις σκιές
γλιστράνε σαν μανιακές
και σου βάζουνε τρικλοποδιές

πέφτεις και δε σηκώνεσαι
όχι πως δεν το προσπαθείς
μα είναι αυτή η δύναμη,
που θέλει να καθηλωθείς

γιατί σε θέλει έτσι σκυφτό
γεμάτο φόβο ζωσμένο
να σε σέρνει εκεί που θέλει
πεθαμένο ζωντανό

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *