Η αγάπη της Ψυχής και του Έρωτα

Μα τι ειρωνεία; Ο μύθος, μιας απ’ τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες αγάπης που επινόησε ο ανθρώπινος νους, αναφέρει πως η Ψυχή ήταν τόσο εκπληκτικά όμορφη που επισκίαζε ακόμη και την ίδια τη θεά Αφροδίτη.

Άνδρες συνωστίζονταν από κάθε γωνιά για να την αντικρύσουν, με αποτέλεσμα οι βωμοί της Αφροδίτης να εγκαταλειφθούν εντελώς. Τότε η εξαγριωμένη θεά πρόσταξε τον γιό της Έρωτα να τρυπήσει με το βέλος του τη Ψυχή, προκειμένου αυτή να ερωτευθεί τον πιο αξιοκαταφρόνητο, τον πιο φτωχό και άσχημο άνδρα.

Όμως, ο Έρωτας μόλις την αντίκρυσε, την ερωτεύθηκε με μιας και έγινε αυτός ο μυστικός εραστής της. Όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε, η θεά Αφροδίτη κλείδωσε τον Έρωτα σ’ ένα δωμάτιο και η ερωτευμένη Ψυχή, στην απέλπιδα προσπάθειά της να βρει τον αγαπημένο της, έπεσε στα χέρια της οργισμένης θεάς, η οποία έβαλε τις πιστές υπηρέτριές της, τη Θλίψη και την Έγνοια να τη βασανίσουν.

Η δοκιμασία της Ψυχής έλαβε τέλος, όταν ο Έρωτας κατάφερε να δραπετεύσει απ’ τη φυλακή του και με τη βοήθεια του Δία να καταπραΰνει το μένος της Αφροδίτης, η οποία δέχθηκε τελικά να παντρευτούν. Έτσι η Ψυχή γίνεται αθάνατη και μετά από λίγο θα γεννήσει την Ηδονή, τον καρπό του έρωτά τους. Happy end ή μήπως όχι; Ηδονή ή μήπως οδύνη;

*Απόσπασμα απ’ το «Όταν γνώρισα τα μάτια σου» (24γράμματα, 2020)