Υπεροχάκι

Άδεισε το πάπλωμα
και το κρεβάτι άδειο
έσβησε το άρωμα
απ΄ της ζωής το κάδρο

κάθε τέλος και αρχή
κάθε αρχή και τέλος
μα είσαι για μένα η πηγή
η άρπα και το βέλος

με βήμα σταθερό
πλάι πλάι αγκαλιά
τόσα χρόνια μαζί
βάζαμε πινελιά

γεμίσαμε με αγάπη
τον άχαρο καμβά
με χρώματα και όνειρα
βαμμένα απ΄ την καρδιά

και τώρα σου ζητώ
να αλλάξεις το ντεκόρ
ανάσα μου να γίνεις
κρυμμένη στο λαιμό

και εγώ κάθε λεπτό
εσένα στα μάτια θα κοιτώ
υπεροχάκι μου γλυκό
θα σε χω πάντα φυλαχτό

με έρωτα και πείσματα
της λύπης τον χειμώνα
μαζί θα ξεπεράσουμε
και τούτον τον μουσώνα