Θλιμμένο μοτίβο

Aχνιστές απότομες πλαγιές
αγκαλιασμένες από παχιά ομίχλη
φύλλα καταγής πεσμένα
σε χίλιες καφετιές παραλλαγές

στάλες ραντίζουν το κορμί
γυμνά κλαδιά ιδρωμένα
άνευ όρων παραδομένα
σε δύναμη υπερφυσική

κοπάδι βουρκωμένα κούτσουρα
κρυώνουν αδιαμαρτύρητα
σ’ έναν αγώνα επιβίωσης
που συμμετέχουνε κουτσά

καταδικασμένα τον χειμώνα
να είναι οι βουβοί διαδηλωτές
κόντρα στην μοναρχία του αγέρα
που μαστιγώνει τα κορμιά

κι ύστερα από λίγες μέρες μαγικά
να γιορτάζουν σ’ όλη την πλαγιά
ντυμένα με πράσινα φουστάνια
και κοσμήματα ακριβά

να φιλοξενούν μικρές φωλιές
φιαγμένες από ταπεινά υλικά
μα με τόση δόση αγάπης
που ζεσταίνουν την καρδιά

να πατούν πάνω φτερούγες
σφυρίζοντας όμορφο σκοπό
να γεννιούνται πεταλούδες
και να αρχίζουνε χορό

ανταμοιβή ισάξια
η άνοιξη σαν έρθει
και ο μαρασμός ανάξιος
τα ρούχα θα τους κλέψει